Dagbomen
Onder deze bomen
kan ik uren,
dagen dagdromen.
Luisteren
naar gefluister
van bladeren.
Verhalen van
een ver verleden.
Genietend
van doorschemerende
speelse zonnestralen.
Heden en verleden
smelten samen,
vloeien inelkaar
en
spatten vervolgens uiteen.
Langzaam
val ik
in een diepe droom,
al is het maar
voor even.
© M@nfred
Gelukzaligheid
Op een mooie
zonnige zomerdag
kwam voorbij,
zomaar en
uit het niets,
een vleug
van
pure gelukzaligheid.
© M@nfred
De tijd
De tijd
is
meedogenloos
en
heelt
niet
alle wonden.
© M@nfred
Baden in zonnestralen (Voor Natasja)
Op een zonovergoten dag,
wandelen langs de Vecht.
Genieten met een lach,
dit gebeurt echt!
Samen op een bankje gezeten.
Wij houden van elkaar.
Iedereen mag het weten!
Voor altijd 1 paar.
In elkaar verdwalend,
deelde jij een herinnering,
die ik al kende,
voordat je hem uitsprak.
Op een zonovergoten dag,
langs de Vecht,
baden wij,
in zonnestralen.
Zachtjes in gedachten,
zei ik,
ging deze dag
maar nooit voorbij!
© M@nfred
De dood
De dood
is een
lompe boer
die
met niemand
rekening houdt.
© M@nfred
Lijden
Lijden,
leed,
geleden,
maar nooit
helemaal.
© M@nfred
Dagdromen
Ach,
kon ik
de hele dag
maar
dagdromen.
© M@nfred
Ware schoonheid
Ware schoonheid
woont
in het hart
van de essentie.
© M@nfred
Tweestrijd
In mij
tweestrijd
gevoel en ratio
verdeeldheid
in wezen
en zijn
dubio
uiteengereten
worden
tussen uitersten
Deo!
roep ik aan
me
balans te geven
en rust
om door
te gaan.
© M@nfred
Afscheid
Ach mijn lief,
vergeet me niet,
zoals ik ook jou
niet vergeten zal.
Bij het laten gaan
van je laatste traan
en ellendige eenzaamheid
zal komen.
Ach mijn lief,
vergeet me niet,
zoals ik ook jou
niet vergeten kan.
Herbeleven
de herinnering
van ware liefde
elkaar gegeven.
Ach mijn lief,
vergeet me niet,
zoals ik ook jou
nooit vergeet.
Maar weet
dat ik
van niemand anders
zoveel gehouden heb
als dat ik
van jou deed.
Ach mijn Lief,
Tot weerziens,
na dit leven,
in alle heerlijkheid
zul jij ook dan
voor eeuwig
mijn Lief wezen.
© M@nfred
Eenzinners van M@nfred 